Od gramatike do komunikacije i natrag – primjer zanaglasnih dužina

Abstract: Normativni priručnici najmanje su odmicali od tzv. klasičnog naglašavanja upravo na primjeru zanaglasnih dužina. Pomake čine tek suvremene gramatike u kojima se razdvaja „gramatika“ od „komunikacije“, čime se naznačuje da je status dužine u komunikaciji (dakle u uporabi, uzusu) drukčiji. Budući da je dužina, između ostalog, vezana uz određene sufikse i gramatičke morfeme, a s druge strane krajnje dužine prve se reduciraju u govoru, raskorak uzusa i propisane norme čini se i većim. Komparativnom analizom priručnika utvrđuje se jesu li učinjeni pomaci u smjeru komunikacije. Analizom uzusa (govornika visinskog i udarnog sustava) ukazuje se na mjesta na kojima je dužina (ne)stabilnija te se pojašnjava zašto se dužina reducira ili nestaje, kada se pozornost preusmjeri s gramatike na komunikaciju.